வல்லைவெளி

-துவாரகன்- அந்தகாரத்தில் ஒலித்து ஓய்ந்துபோன அந்த ஈன ஒலி காற்றில் கலந்து கரைந்து போனது. மெல்ல மெல்ல மண்ணிலிருந்து எழுந்து மரங்களில் தெறித்து வானத்தில் சென்றடங்கிப் போனது. எது சாட்சி? ஒரு மரம் ஓணான், காகம் குருவி இன்னும் நான்கு சுவர்களும் பல்லிகளும் சாட்சி. அந்த வேப்பமர ஊஞ்சல் அவள் காற்றில் கூந்தல் விரித்த கணங்களையும் இழந்து விட்டது. சுவருக்கும் பல்லிக்கும் மரத்துக்கும் ஓணானுக்கும் கடவுள் பேசும் வரம் கொடுத்தால், கட்டுண்ட வெளியில் இருந்து புதையுண்ட மண்ணில் இருந்து மூடுண்ட அறையுள் இருந்து இன்னும் கதைகள் பிறக்கும். அன்று இசைவோடு ஏமாந்தாள் குருகு சாட்சியாக. இன்று அந்தகாரத்தில் அடங்கிப் போனாள் பல்லியும் ஓணானும் சாட்சியாக. 171120101150 நன்றி- காற்றுவெளி (மின்னிதழ் டிசம்பர்)

- துவாரகன் - பாறாங்கற்களிலும் தாழைமரங்களிலும் தம்மை மறைத்துக் கொண்டிருந்த பாம்புகளுக்கு இப்போ செட்டை கழற்றும் வயசாச்சு. கண்டவர் அஞ்சும் கோலங்கள் இட்ட தம் செட்டையை குழந்தைகளுடன் குதூகலிக்கும் ஆசையில் கழற்றிக் கொண்டிருக்கின்றன. பஞ்சுமிட்டாய்க்காரன் போலவும் பலூன்காரன் போலவும் பபூன் போலவும் குழந்தைகளுக்கு ஆசையூட்டிக் கொண்டிருக்கின்றன. இந்தப் பாம்புகள்தான் எங்கள் வீடுகளில் நுழைந்து குழந்தைகளைப் பயமுறுத்தியவை. இந்தப் பாம்புகள்தான் எங்கள் குழந்தைகளை நித்திரையில் தீண்டிவிட்டுப் போனவை. இந்தப் பாம்புகள்தான் பிள்ளைகளின் பாற்கலயத்தில் விசத்தைக் கக்கிவிட்டுப் போனவை. இடறி வீழ்ந்துகிடந்த எங்கள் பிள்ளைகளை ஓர்ஆட்டுக்குட்டியைப்போல் இறுக்கி முறித்துக் கொன்றவையும் இவைதான். கொடிய விசத்தை இரட்டை நாவுக்குள் மறைத்து கொண்டு இராட்டினத்தில் ஏறி குழந்தைகளுடன் விளையாட ஆசைப்படும் பாம்புகளுக்கு இப்போ மட்டும் இந்தக் கருணை எங்கிருந்து பிறந்ததாம்? குழந்தைகள் பாவம் அவர்களை விளையாட விட்ட தாய்மாரும் ஏதுமறியார் கபடதாரிப் பாம்புகளே இனியாவது கொஞ்சம் விலகியிருங்கள். 1...

- துவாரகன் என் அம்மம்மாவின் உலகத்தில் வானம் எவ்வளவு அழகாக இருந்தது. முற்றத்தில் இருத்தி திரளைச்சோறு குழைத்துத் தந்த ஞாபகம். எப்போதும் ஒரு நார்க்கடகத்துடன் நடந்து வருவாள். கறிக்குக் கீரை சாப்பிடப் பழங்கள் மடியில் எங்களுக்காக ஒளித்துக்கொண்டு வந்த பணியாரங்கள். முதல்நாள் இருமியதைக் கண்டு மொசுமொசுக்கையுடன் ‘உறெட்டி’யும் தட்டித் தருவாள் தோடம்பழ மிட்டாய் அவளுக்கு மிகப் பிடிக்கும் தங்கை ‘புஸ்பா’வின் பெயர் அவள் வாயில் வராதெனத் தெரிந்தும் சகோதரர் நாம், சொல்லுமாறு அடம்பிடிப்போம் சாதிச்செருக்கின் மிச்ச வடுக்களையும் தன் குறுக்குக்கட்டில் தழும்புகளாய்ச் சுமந்து கொண்டிருந்தாள். எண்பத்தேழில் எங்கள் வீடெரித்தவனும் அதன் பின் தலைப்பாகையுடன் வந்தவனும் எங்கள் கூடுகளைச் சிதைத்துவிட்டுச் சென்றார்கள் தோட்டம்… வீடு… ஆடு…மாடு… பேரப்பிள்ளைகள் என்ற உலகத்தில் வாழ்ந்த அந்த ஜீவன்கள் நோயுடன் நினைந்து நினைந்து செத்துப் போயினர். ஞாபகமாய் இருந்த ஒரேயொரு அடையாள அட்டைப் படத்தையும் பெருப்பிப்பதற்காக ஒரு ஸ்ருடியோவில் கொடுத்து வைத்திருந்தேன். திரும்பியபே...

-துவாரகன் ஆட்டுக் கட்டையை விட்டு எல்லா வெள்ளாடுகளும் வெளியேறி விட்டன. கண்ட இடமெல்லாம் வாய்வைக்கும் என்று என் அம்மா ஒரு போதும் வெள்ளாடுகளை வாங்கி வளர்ப்பதில்லை. இப்போ அவை பட்டுப்பீதாம்பரம் போர்த்திக் கொண்டு ஊர் சுற்றுகின்றன. சிதைந்துபோன கொட்டில்களில் தூங்கி வழிவனவெல்லாம் பறட்டைகளும் கறுப்புகளும் கொம்பு முளைக்காத குட்டிகளும் எனக் கூறிக்கொள்கின்றன. தம்மைச் சுற்றிய எல்லாவற்றையும் கண்காணிப்பதற்கும் விடுப்புப் பார்ப்பதற்கும் தம் வீட்டுத்தாயரின் தாவணிகளைப் பங்குபோட்டுக் கொண்டு எஜமானன் போல் வருகின்றன. பட்டுப்பீதாம்பரமும் ஆரவாரமும் நிலையானது என்று இதுவரை யாரும் சொல்லவில்லையே! ஒருவாய்ச் சோற்றுக்கு அல்லாடுபவன் கம்பிமீது நின்றாடும் நிலையில் எங்கள் ஆடுகள். 210920102015 --------- நன்றி- vaarppu.com , காற்றுவெளி (மின்னிதழ்)

-துவாரகன் இந்த உலகமே பைத்தியக்காரர்களால் நிரம்பியிருக்கிறது. மனிதர்களை ஆட்டுவிக்கும் அதிகாரிகளும் ஆயுததாரிகளும் ஆகச் சிறந்த பைத்தியக்காரர்கள். பணத்திற்கும் பகட்டுக்கும் ஒரு கூட்டம் எப்போதும் பைத்தியமாக அலைகிறது. இச்சைக்காகக் கட்டிய கச்சையை இழக்கத் தயாராயிருக்கிறார்கள் காணுமிடமெல்லாம் பைத்தியங்கள். எல்லாம் இழந்தபின் யாரோ ஒரு நல்லவனிடம் கடன்வாங்கிக் கொண்டுவந்த மூவாயிரத்து நானூறு ரூபாவை பிரயாணத்தில் யாரோ களவாடிவிட்டதாக நாடி நரம்பு தளர்ந்து போய் கண்கலக்கிக் கூறினானே ஒரு முதியவன்; அந்தக் களவாணியும் ஒரு பைத்தியம்தான். நான் நடந்து செல்லும் ஒற்றையடிப்பாதையில் உடல் தளர்ந்து ஒட்டடைக் குடிலில் இருந்து ஆசையாய்க் கதைகேட்கும் இன்னொரு முதியவளின் கண்களில் ஒளிந்திருக்கும் அன்பைக் கண்டேன் . எந்தக் கபடமும் அவளிடமில்லை. அவளைப் பைத்தியம் என விரட்டும் என்னைச் சுற்றிய உலகத்தில் இருக்கும் எல்லாருமே பைத்தியங்கள்தான் இப்போ நான் செய்ய வேண்டியதெல்லாம் இந்தப் பைத்தியக்கார உலகிடம் இருந்து என் குழந்தைகளைக் காப்பாற்றிக் கொள்வது மட்டுமே! 200920102244 நன்றி - திண்ணை, காற்றுவெளி

-துவாரகன் இவ்வளவும் நடந்த பிறகும் எனது வீடு இருந்த வீதி இருக்கிறது அப்பு துலாக்கோலுக்குப் போட்ட பெரிய கல்லு இருக்கிறது ஆனால் அவளின் உதிரப்பூ மட்டும் இல்லை. யாருக்கும் தெரியாத ஆற்றில் மிதந்து கிடந்தாயோ உலகத்துக் கடலில் மூழ்கித்தான் போனாயோ கடக்கும் போது பனைவெளிகளில் செத்துப்போனாயோ நாய்கள் இழுத்து இழுத்துச் சிதைத்துப்போட்ட சடலமாய் ஆனாயோ சுட்டுத்தள்ளியவன் உருத்தெரியாமல் எரித்துவிட்டுப் போனானோ யாருக்குத் தெரியும்? இன்று எல்லோரும் உன்னை மறந்து விட்டார்கள் தன் மடியில் வைத்துப் பாலூட்டியவள் விறைத்துப்போன கற்சிலையாயத் தவமிருக்கிறாள் அதிஷ்டவசமாக நீ, அவள் முன்னால் வந்து சிரித்துக் கொண்டிருக்கும் அந்தக் கணங்களுக்காக இன்னமும் உயிரோடிருக்கிறாள். 020920102013 நன்றி - காற்றுவெளி

-துவாரகன்- எப்போதும் தீண்டுவதற்குத் தயாராகத் தலையுயர்த்திய பாம்புகளின் உலகத்தில் வாழச் சபிக்கப்பட்டிருக்கிறோம். சதா நாவை நீட்டிக் கொண்டு புற்றிலும் பற்றை மறைவிலும் ஆட்களற்ற வெளிகளிலும் தருணம் பார்த்துக் காத்திருக்கின்றன. குறிவிறைத்து அலையும் குழுவன்மாடுபோல் கூட்டுக் கலவியில் களித்திடத் துடிக்கும் தெருநாய்கள்போல் அலைகின்றன. பெருந்தெருக்களில் தம் விஷப்பற்களைக் காட்டி இளிக்கின்றன. நஞ்சுப் பையை வாயில் ஒளித்து வைத்துக் கொண்டு எங்கள் இருக்கையையும் படுக்கையையும் பங்கு கேட்கின்றன. பக்கத்தில் புற்றிருந்தும் கொல்வதற்குத் தடியிருந்தும் பாம்புக்குப் பால்வார்க்கும் உத்தமர்களோடு ஒன்றும் இயலாத குஷ்டரோகிகளாக சுற்றியிருக்கின்றனர் மனிதர். இது பாம்புகளின் உலகம் அதில் நாங்கள் வாழச் சபிக்கப்பட்டிருக்கிறோம். 160820102225

-துவாரகன்- நாற்றம் கொண்ட வாயுடன் அலையும் அற்பனே உன் பாவத்தை கழுவ என் கிணற்று நீர் கூட அனுமதிக்காது. அதற்குள் புனித நீரா தேடுகிறாய் என் உடைவாள் என் கைப்பை நான் படுக்கும் சாக்குக் கட்டில் குந்தியிருக்கும் திண்ணை எல்லாம் தேடி விட்டாய் என் ஆச்சியும் அப்புவும் கால்நீட்டிக் கதை பயின்ற முற்றம் இது கழிசடையே என் மூத்திரக் கோடிகூட உனக்கு உரியதல்ல உன் தந்தையின் கச்சை நெடி உன்னில் இன்னும் பலமாகத்தான் வீசுகிறது. 160720101050

-துவாரகன் மூன்று மரக்கம்புகளும் பிளாஸ்ரிக் விரிப்பும் கிடைத்தாகி விட்டது மீளவும் ஒரு கூடாரம் தயார். பொதிகளைக் கிளறி தங்குவோர் பெயரைக் கேட்கும் காவற்காரனே ஆக மிஞ்சி எங்களிடம் என்ன இருக்கப் போகிறது? தண்ணீர் பிடித்துக் கொள்ள ஒரு பிளாஸ்ரிக் குடுவை பிள்ளைகளோடு படுத்துறங்க இரண்டு பாய்கள் அலுமினியப் பாத்திரங்களோடு கோப்பைகள் கூடவே துணிமூடைகள் இளைய பிள்ளையின் வயிற்றுப் பகுதியில் சிவப்புக் கொப்புளங்கள் தெரிகின்றன மூத்த பிள்ளையின் முகமெல்லாம் வீங்கி வடிகிறது காய்ந்து போன விழிகளோடு பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாள் மனைவி நாங்கள் அதிஷ்டம் உள்ளவர்களெனில் இந்தக் கூடாரத்தை விட்டு எங்கள் வீட்டுக்குப் போகக் கூடும். இல்லையெனில் என் பிள்ளைக்கும் பிள்ளையின் பிள்ளைக்கும் இதுவே முதுசமாகலாம். வயிற்றோட்டமும் சளியும் பிள்ளைகளின் பரம்பரைச் சொத்தாகலாம் வெடித்துச் செதிலாகிப் போன என் கால்களையும் கைகளையும் நான் சொறிந்து கொண்டிருக்கலாம் என் அழகான மனைவி கால்கள் சூம்பி மூப்பும் பிணியும் கொண்ட மூதாட்டியாகலாம் நாங்கள் அதிஷ்டம் உள்ளவர்களா? கனவான்களும் ஆட்சியாளர்களும் கோட்டுடன் கோவைகளைச்...

பூவும் பிஞ்சும் காயும் கனியும் வேரும் விழுதுமாக அழிக்கப்பட்ட எங்கள் உடன் பிறப்புக்களின் நினைவுகளுக்கு...