இடுகைகள்

பாரமாகும் கற்கள்

படம்
  -துவாரகன் வீதிகளிலும் வரிசைகளிலும் விசாரிப்புகளிலும் உணர்வும் உடலும் கரைந்து கொண்டிருக்கிறன. மண்வெட்டியைச் சாய்த்துவிட்டு அன்றைய நாட்கூலியை பிரித்துப் பார்க்கிறான் களைப்பு நீங்காத உழைப்பாளி. துலாக்கோல் கல்லாய் அழுத்திக் கொண்டிருக்கும் வாழ்வின் சுமையை மடியில் சுருட்டிய தாள்கள் ஏளனம் செய்கின்றன. உயிர்க்கயிற்றை கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் இழுத்துக் கொண்டிருக்கிறோம். அள்ளவே முடியாத ஆழத்திற்கு சென்றுகொண்டிருக்கிறது விடாய்தீர்க்கும் மருந்து. 26062022 vanakkamlondon.com

மீளவும் மரங்களில் தொங்கி விளையாடலாம் 2

படம்
  - துவாரகன் அதிகாரத் திருடர்கள் பாயைச்சுருட்டி கப்பலைக் கட்டையில் ஏற்றிவிட்டு ஜோதிடம் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். வயலில் வலைவீசு என்கிறான் ஒருவன் தோணியில் பயிர்செய்யப் போவென்கிறான் மற்றொருவன். கட்டடக்காடுகளில் இருந்து உலகைச் சிருஷ்டித்தவர்களுக்கு ஒருபோதும் வியர்வையின் உப்பு கரிக்கப்போவதில்லை. கழனிகளைக் காடாக்கி கொவ்வைப்பழமும் புல்லாந்திப்பழமும் தேடித்தின்னும் காலத்தை எமக்குத் தந்தார்கள். பொற்குவையும் காசுகளும் தோம்புகளும்... பானையில் அவித்துக் குடிக்கலாமென்று கண்டுபிடித்தார்களாயின், அவர்களுக்கு காடுகள்கூட தேவைப்படாது போகலாம். எங்களுக்கு மீண்டு வந்ததொரு காலம். மீளவும் மரங்களில் தொங்கிவிளையாடவே! 13062022 மீளவும் மரங்களில் தொங்கி விளையாடலாம் 1 இங்கேயுள்ளது

உறைந்துபோன கண்கள் - சிங்கள மொழிபெயர்ப்பு

படம்
  எனது 'உறைந்துபோன கண்கள்' (2012 இல் எழுதப்பட்ட) கவிதையை இப்னு அஸூமத் அவர்கள் சிங்களத்திற்கு மொழிபெயர்த்திருக்கிறார். சிங்கள மொழிக்குச் செல்லும் எனது 4ஆவது கவிதை என்ற வகையில் மிக்க மகிழ்ச்சி. இப்னு அஸூமத்  Ibnu Asumath அவர்களுக்கு அன்பும் நன்றியும் துவாரகனின் மூலக்கவிதையை இங்கே வாசிக்கலாம். உறைந்துபோன கண்கள்    (4) ගල් වී ගිය කඳු`ඵ -------------------- වදන් මිය ගිය අවස්ථාවක දැත් ද දෙපා ද ගල් ගැසීය දැස් ජීවිතයේ භාෂාව විය ආලෝකයේ දී කෙටි වීමට ද ආශ්චර්යේ දී විශාල වීමට ද පුරුදු වූ දැස්ය රූස්ස ගහක තීරු ජීවමාන වූ අවස්ථාවක පස ද ගල් ද බදාම ද මිශ්‍ර වී නැගුණු බිත්තිවලට තෙතමනය සමඟ ජීවය ලැබුණු විට දී මිනිස්සුන් වෙනුවෙන් දැස් කතා කරන්නට විය කෙතරම් ජෝඩු දැස් කතා කළා ද කෙතරම් ජෝඩු දැස් ගැහුණේ ද කෙතරම් ජෝඩු දැස් කරුණාවන්ත වූවා ද කෙතරම් ජෝඩු දැස් බලන් හිටියා ද ජීවත් වීමට අයත් ආශාව එම දැස්වල තිබුණි කරුණාව අත ගෙන යාචකයේ යෙදෙමින්ම අල්තාරයේ කැබිලි ව තිබෙන්නාවූ එ`ඵවාගේ රුධිරය මෙන් ගල් වී තිබුණි සුරුට්ටු දුම් සමඟ සැනසුම් සහගතව කතා කර යන සොක්කන් අයියා දවසක් දා සවස් වරුවේ ගොම්මන් වේලාවක තල්...

சொரணை கெடுதல்

படம்
  -        துவாரகன் சொரணை கெடாதிருக்க பனையோலை ஈர்க்கால் நாக்கு வழித்துப் பழகியவர் நாங்கள்.   மரம் தாவும் குரங்குகளில் என்ன அதிசயம் இருக்கப் போகிறது? வார்த்தைகளுக்கு அர்த்தம் இருக்கவேண்டுமல்லவா?     பச்சை மிளகாயை சுவிங்கம்போல் மென்று கொண்டிருக்கிறார்கள். பாகற்காயை கச்சான் கொட்டைபோல் கொறிக்கிறார்கள். நாவுகளும் மரத்துப் போய்விட்டனவா? மனிதர்கள் என்றால் நாவு என்ற ஒன்று இருக்கவேண்டுமல்லவா?   வால்கா நதிக்கரையில் கூன் நிமிர்த்தி நடந்தவர்களை இன்னமும் தேடிக் கொண்டிருக்கிறோம். 25052022 vanakkamlondon.com

ஐந்நூறு கிராமங்களைத் தின்னும் ஆடு

படம்
  -துவாரகன் இருவர் சேர்க்கையால்  கலந்த நாற்றம் ஐவரைச் சுற்றிக்கொண்டிருந்தது. இப்போது ஐந்நூறு ஊர்களில் வீசிக்கொண்டிருக்கிறது எப்படியாயினும்  அந்த நாற்றத்தைத் தீர்க்கும் வழியெதுவும்  அவனுக்குப் புலப்படவில்லை. ஒருவேளை இரண்டு கிராமங்களைத் தின்ற அந்த வெள்ளாடு வாய்த்தால் ஐந்நூறு கிராமங்களில் உலாவும் நாற்றத்தைத் தின்று தீர்த்துவிடலாம். ஒரேயொரு பத்திரம்தான். எழுதித் தலைமாட்டில் வைத்துப் படுத்திருக்கிறான். ஒரு வெள்ளாடு அந்த நாற்றத்தைத் தீர்த்துவிடும் என்ற நம்பிக்கையோடு. 15052022

காறை பெயரும் சுவர்கள்

படம்
-துவாரகன் உங்களைச் சுற்றி பெரிய சுவர்களை எழுப்பியுள்ளீர்கள். தவறுதலாகக்கூட எங்கள் மூச்சுக்காற்று பட்டுவிடக்கூடாதென இடையில் கண்ணாடிகளையும் பொருத்தியுள்ளீர்கள். உங்கள் சுட்டுவிரல்களுக்கும் உங்கள் குரல்களுக்கும் உங்கள் பொதிகளுக்கும் ஓர் எருமைக்கூட்டம் உள்ளதென நினைத்தீர்கள்போலும். நன்றாகக் கவனியுங்கள் நீங்கள் கட்டிய சுவர்களின் காறைகள் பெயரத் தொடங்கியுள்ளன. உப்புக் காற்றில் கற்கள் போறையாகிக் கொண்டிருக்கின்றன. அத்திவாரக் கற்களின் கீழே நீரோடிய பாதைகள் துலக்கமாயுள்ளன. இன்னமும் இந்தச் சுவர்கள் பலமென்று நம்புகிறீர்களா? கருமேகக்கூட்டம் எப்போதும் வானத்திற்குச் சொந்தமில்லையென்று ஒரு தவிட்டுக் குருவிக்குக்கூட நன்றாகத் தெரியும். நீங்களும் நம்பித்தான் ஆகவேண்டும்! 10042022

உனது கடலில் வேறொருவன் நீச்சலடிக்கிறான்

படம்
-துவாரகன் உனது கடலை பிரியமுடன் அவளுக்குப் பரிசளித்தாய் புனிதம் என்றார் புன்முறுவல் சேர்த்தார் கடலை விட்டு பெருவீதியில் நடக்க ஆசைப்பட்டாய் வாகன நெரிசலிடை முக்குப்பட்டாய் வானத்தால் பறந்தாவது செல்வேன் என்றாய் குறுக்குவழியே முன்னோர் அனுபவம் முருங்கைக்காய் கட்டும் கறுத்தக்கொழும்பானும் பழைய விதிகள் என்றாய். முனியப்பருக்குப் பதில் முனியப்பரே முன்வந்தார். மரபை மாற்றினாய் சான்றுகளைக் குப்பையில் வீசினாய் கபடமும் அசூசையும் நிறைந்த கள்ளப்பாதையொன்று திறந்தது நீயோ, பாவங்களின் மீதேறிநின்று மமதையுடன் பல்லிளித்துக் கொண்டிருக்கிறாய். அவரவர் கடலில் அவரவர் நீச்சலடிக்க, உனது கடலில் மட்டும் வேறொருவன் நீச்சலடித்துக் கொண்டிருக்கிறான். 02042022 https://vanakkamlondon.comcexvUccumv54

சேற்றில் விழுந்தவன் நறுமணம் பூசுகிறான்

படம்
  -துவாரகன் பெரிய மீன்கள் விழுங்கிவிடக்கூடும் என்று சின்னமீன்கள் கரையொதுங்கி மண்ணில் விழுந்து எப்போதாவது தற்கொலை செய்ததுண்டா? நீரலையில் எதிர்த்தோடுகின்றன நீச்சலடித்துத் துள்ளிவிழுகின்றன வாழ்ந்துவிடும் ஆசையோடு  போராடுகின்றன. உன்னைப்போல் சேற்றில் விழுந்து சோரம்போனவனல்ல. வாழும் ஆசை சின்ன மீன்குஞ்சின் துடிப்புடன் இன்னமும் மீதமாயுள்ளது. 29032022 https://vanakkamlondon.com

கரைந்து நீளுதல்

படம்
-துவாரகன் சோம்பல் முறித்து எழுந்த சூரியன் மரங்களிடையே ஒளித்து விளையாடுகிறான். யாரோ சிந்திவிட்ட சோற்றுப் பருக்கைகளை எறும்புகள் இழுத்துச் செல்கின்றன. வைக்கோற்போர் அருகே சிதறிய நெல்மணிகளை அணிற்பிள்ளைகள் தேடித் தின்கின்றன. வெறும் குப்பையைக் கிளறி கோழிகளை மேய்த்துக் கொண்டிருக்கிறது கொண்டை வைத்த சேவல். நேற்றைய பூக்களை உதிர்த்துவிட்டிருக்கிறான் காலதேவன். மேசையில் விரித்து வைத்த புத்தகத்தின் பக்கங்கள் நகர மறுக்கின்றன. எந்தச் சலனமுமற்று விடிகின்றது மற்றுமொரு காலைப்பொழுது... அந்தச் சோம்பலைத் துடைத்தெறிகிறது உன்னுடைய மொட்டுச் சிரிப்பு. 18022022 நன்றி : உயிரோடை வானொலி https://www.facebook.com

காலத்தின் ரேகை

படம்
- துவாரகன் சோர்வையே அள்ளிக் தெளிக்கும் மம்மல். மனிதர்களின் குரலில்லாத இடைவெளியை வானொலி நிரப்புகிறது. காலில் உரசிக்கொண்டிருந்த பூனையும் வாலைச் சுருட்டிக்கொண்டிருந்த கறுப்பனும் உலாப் போய் விட்டன. புலுனிகள் மட்டும் நாற்சார் முற்றத்தில் குதூகலமாய். உணர்வைத் தொலைத்துவிட்டு மின்மினிகளின் பின்னால் மனிதர்களும் சென்றுவிட்டார்கள். இருளும் ஒளியும் ஒன்றாகிய வாழ்வில் கண்சிமிட்டும் வெளிச்சம் அவளைத் தேற்றப்போவதில்லை. பேர் சொல்லி அழைக்கும் ஒரு குரலுக்காக... அந்தக் கணங்கள் கழிந்து கொண்டிருக்கின்றன. அழுக்கேறிப்போன மேசையில் வலது கையூன்றி இருட்டை வெறித்தபடி இருக்கிறாள். ஒரு காலடியோசை. அவசரத்தில் மூக்குக் கண்ணாடியை எடுத்துப் பொருத்துகிறாள். கைத்தடியைத் தேடி எடுக்கிறாள். தனிமை... அவள் காலடியில் சுருண்டு கிடக்க, காலம், தன் ரேகைகளை அள்ளித் தெளித்துவிட்டுச் சென்று கொண்டேயிருக்கிறது. 02/2022 https://vanakkamlondon.com