-துவாரகன்-
நாற்றம் கொண்ட வாயுடன்
அலையும் அற்பனே
உன் பாவத்தை கழுவ
என் கிணற்று நீர் கூட
அனுமதிக்காது.
அதற்குள் புனித நீரா தேடுகிறாய்
என் உடைவாள்
என் கைப்பை
நான் படுக்கும் சாக்குக் கட்டில்
குந்தியிருக்கும் திண்ணை
எல்லாம் தேடி விட்டாய்
என் ஆச்சியும் அப்புவும்
கால்நீட்டிக் கதை பயின்ற முற்றம் இது
கழிசடையே
என் மூத்திரக் கோடிகூட
உனக்கு உரியதல்ல
உன் தந்தையின் கச்சை நெடி
உன்னில்
இன்னும் பலமாகத்தான் வீசுகிறது.
160720101050
அருமையயான கவிதை. ஆதங்கமும் ஆத்திரமும் தொற்றிக் கொள்கிறது
பதிலளிநீக்குதங்கள் வரவுக்கு மிக்க நன்றி.
பதிலளிநீக்கு